چرا باید زبان انگلیسی بیاموزیم؟

عنوان این مطلب، سوالی است که ذهن بعضی ها را به خود مشغول کرده و من هم بارها خطاب این پرسش قرار گرفته ام. البته برای این سوال، پاسخ های فراوانی وجود دارد و اغراق نکرده ام اگر بگویم می توان هزار و یک پاسخ به آن داد. ضمن آنکه هر پاسخی که به این پرسش داده میشود و هر دلیلی که آورده میشود، می تواند انگیزه ی خوبی برای یک زبان آموز باشد، تا در مسیر یادگیری و پیشرفت خودش محکم تر و با اراده ی بیشتری قدم برداشته و با مرور آن، پشتکارش را هم در این مسیر حفظ کند.

سوادآموزی در ایران؛ از اکابر تا نهضت

خیلی دور نیست؛ ۱۰۶ سال پیش خواندن و نوشتن برای مردم ایران در حد یک رویا بود؛ رویایی که فقط طبقات عیان و اشراف می توانستند به آن جامه عمل بپوشانند؛ آن روزها اگر کسی خواندن و نوشتن می دانست یک سر و گردن از مردم روزگار خود بالاتر بود، اما شرایط طوری رقم خورده بود تا این امکان برای اکثر مردم مهیا نباشد.

۱۰ راهکار ناپلئونی برای نیفتادن

همه معلمان، مدرسان و استادان از ابتدای تاریخ تاکید ویژه ای بر مطالعه دقیق و تدریجی در طول سال تحصیلی و یک مرور کلی در شب امتحان دارند.

مشکلات مدارس در پرورش خلاقیت دانش‌آموزان

کودک هنگام تولد میزانی از خلاقیت را با خود به همراه می‌آورد و در حدود سن 2 سالگی این خلاقیت نمود ظاهری پیدا می‌کند.
 برای مثال کودک 2 ساله بر چوبی سوار شده و می‌گوید این اسبم است یا با خمیر اشکالی می‌سازد که از نظر ما بزرگسالان بی‌معناست ولی برای او ماشین، آدم و چیز دیگری است، کودک پیش‌دبستانی وقتی قلم به دست می‌گیرد طرح‌هایش را آنچنان می‌کشد که از ذهن خلاقش نشأت گرفته است، خانه نقاشی او با خانه کلیشه‌ای که ما بزرگسالان در ذهن داریم متفاوت است، او پرشور و خلاق است، با اشیای گوناگون چیزهایی می‌سازد و در ذهن به آن جان می‌بخشد و داستان‌های خیالی می‌گوید، می‌خواهد بداند، کشف کند، او کنجکاو است و مشتاق، اما معما اینجاست که چرا این کودکان با استعداد و فعال به بزرگسالانی تبدیل می‌شوند که از به کارگیری تفکر هوشمند و خلاقیت خود لذت نمی‌برند، چرا و چگونه زندگی که چنان امیدوارکننده آغاز می‌شود در اکثر موارد پایانی یأس‌آور و ناخوشایند دارد؟